اثر آنتی باکتریال عسل گون بر گونه های پوسیدگی زای لاکتوباسیل

مقدمه: عسل گون دارای اثرات درمانی قابل توجهی می باشد؛ اما هنوز خاصیت ضدباکتریایی آن به خوبی مشخص نگردیده است. در مطالعه حاضر فعالیت آنتی باکتریال عسل گون بر سه گونه لاکتوباسیل که در روند پوسیدگی دندان نقش دارند، ارزیابی شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع تجربی و در محیط آزمایشگاهی بوده و به منظور تعیین تاثیر غلظت های مختلف عسل بر 3 گونه لاکتوباسیل انجام شد؛ غلظت های مختلف عسل (ppm9/3، 18/75، 37/5، 75، 150، 300،600) توسط اضافه کردن آب استریل به عسل خالص(غلظت  ppm 1200) تهیه شد. ارزیابی فعالیت آنتی باکتریال عسل گون توسط رقیق سازی سریالی و روش انتشار دیسک انجام گردید. داده ها با نرم افزار spss نسخه 20 به روش one way anova مورد آنالیز آماری قرار گرفت و مقایسه میانگین ها به روش توکی صورت پذیرفت(0/0001=α). یافته ها: اگرچه غلظت ppm 1200 عسل به صورت قوی منجر به مهار هر سه گونه باکتری می گشت اما غلظت های زیر ppm 75 کارآیی بیشتری داشتند. mic عسل برای l.casei ptcc 1608 و  l.rhamnosus ptcc 1637 و l.plantarum ptcc 1058 به ترتیب 75، 100 و 100 ppm و mbc به ترتیب 100، 150 و 150 ppm اندازه گیری گردید؛ همچنین ناحیه مهاری غلظت ppm1200 در مدت زمان  24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 10/6 ، 11/2 ، 11/77 برای l.casei و 9/14 ، 9/90 ، 10/2 برای l.rhamnosus و 10/2 ، 10/3 ، 11/05 برای l.plantarum مشاهده گردید (0/0001>pvalue). نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده عسل گون می تواند به عنوان یک ماده آنتی باکتریال طبیعی مورد استفاده قرار گیرد؛ اما مطالعات کلینیکی بیشتری جهت بررسی خاصیت آنتی باکتریال عسل لازم است .